Dlaczego OK
- Szczegóły
- Opublikowano: 27 sierpień 2014
Czym jest ocenianie kształtujące?
To nowy sposób nauczania polegający na aktywnej współpracy ucznia i nauczyciela. Jego głównym celem jest ocenianie postępów i poziomu zrozumienia zdobywanej przez uczniów wiedzy oraz dostosowanie nauczania do rozpoznawanych potrzeb ucznia. Polega na wspieraniu aktywnego i świadomego uczenia się. Dość znacznie różni się od nauczania sumującego. Informacje zgromadzone w ocenianiu kształtującym mają służyć przede wszystkim poprawie efektywności procesu uczenia się. Wprowadzenie tego systemu nauczania do praktyki szkolnej oznacza istotną zmianę relacji uczeń - nauczyciel.
Lepsze wyniki nauczania
Stosowanie tej strategii w wielu szkołach przyniosło wyraźną poprawę wyników nauczania, a także wyników osiąganych na testach i egzaminach. Można mieć zatem nadzieję, że mądre przeniesienie zasad Oceniania Kształtującego na grunt naszej szkoły również zaowocuje takim wzrostem wyników nauczania w perspektywie kilku najbliższych lat.
Dzieci uczą się uczyć
Doświadczenia wielu szkół stosujących Ocenianie Kształtujące pokazuje, że uczniowie stają się na lekcjach bardziej aktywni (w pozytywnym tego słowa znaczeniu), częściej zadają pytania, a ciekawość rozbudza ich zapał do nauki. Uczniowie wiedzą, czego na danej lekcji mają się nauczyć i w jaki sposób będą mogli to wykorzystać w przyszłości. Praca nauczyciela sprowadza się już nie tylko do przekazywania wiedzy, ale również do wyzwolenia w uczniach zapału do nauki. Oprócz tego nauczyciel przekazuje każdemu uczniowi informację zwrotną: co uczeń już wie lub rozumie, a także nad czym powinien jeszcze popracować. Nauczyciel powinien przekazać informację zwrotną w w taki sposób, żeby nie zdławić w uczniach ich naturalnego zapału do nauki. Konieczne jest zatem mądre zaangażowanie każdego nauczyciela w proces wprowadzania Oceniania Kształtującego w naszej szkole. Bez tego zaangażowania cały wysiłek pójdzie na marne.
Uczniowie słabsi szybciej się uczą
Jeśli tylko nauczycielowi uda się rozbudzić ciekawość ucznia słabszego, zyskuje on większą motywację do nauki. Wymaga to jednak od nauczyciela większego nakładu pracy. Takiemu uczniowi trzeba poświęcić nieco więcej czasu, niż zwykle. Nauczyciel przekazuje uczniowi informację zwrotną w sposób dostosowany do jego wiedzy lub umiejętności. W formie pisemnej lub ustnej przekazuje uczniowi, co mógłby jeszcze zrobić, aby osiągnąć lepszy wynik. Uczeń powinien wiedzieć, jaki będzie następny krok. Krok ten jest przeważnie inny dla ucznia zdolniejszego i ucznia słabszego. Można także przygotować dla niego specjalne pomoce, które będą wspierać tego ucznia wówczas, gdy nauczyciel nie będzie mógł mu poświęcić większej ilości czasu. Dobrze jest także od czasu do czasu wspierać jego postępy w nauce poprzez zaproszenie do pomocy w czasie lekcji innego, zdolniejszego ucznia, który ma z nim dobre relacje koleżeńskie. Słabszego ucznia nie wolno przy tym porównywać w innymi uczniami, zwłaszcza zdolniejszymi od niego, gdyż może to ostudzić jego zapał do dalszej nauki.
Uczeń składa swą wiedzę w jedną całość.
Dobrze jest czasem popatrzeć na to, w jaki sposób dzieci potrafią bawić się klockami LEGO. Ile twórczej fantazji wyzwala w nich ta zabawa i z jakim zapałem realizują kolejne cele. Kiedy osoba dorosła uczestniczy w takiej twórczej zabawie, motywacja dziecka staje się jeszcze silniejsza. Kolejne sukcesy stają się punktem wyjścia do realizacji nowych pomysłów. Dziecko rozwija się szybciej i jest bardziej twórcze. Podobnie może być w szkole. Każdy kolejny temat powinien bazować na dotychczasowych sukcesach ucznia, na zdobytych przez niego doświadczeniach. Lekcje mogą być takimi klockami, z których uczeń sam będzie budować swoją wiedzę, a jeśli będzie wystarczająco ciekawy świata, może z tą wiedzą eksperymentować i rozwijać ją w sposób dostosowany do własnych aspiracji
Zmiana relacji nauczyciel - uczeń
Nauczyciel rezygnuje z roli "pana życia i śmierci". Staje się przyjacielem, wspierającym ucznia w jego drodze do wiedzy. Staje sie współpracownikiem uczniów dążących do osiągnięcia określonego poziomu wiedzy (wiedzy dostosowanej do oczekiwań ucznia - co znaczy, że w niektórych przypadkach uczeń będzie oczekiwać od nas znacznie większej ilości wiedzy, niż zakłada to podstawa programowa). Takie podejście nauczyciela wyznacza również nowy styl życia, nowy model dążenia do sukcesu w życiu osobistym i publicznym - w przyszłości - w dorosłym życiu naszych obecnych uczniów.
Na podstawie książki, D. Stern, Ocenianie kształtujące w praktyce.
